3T – I need you

Je zou maar kunnen zeggen dat je hem in je
achtergrondkoortje hebt gehad: de bestverkopende mannelijke artiest van het
afgelopen millennium, de artiest van de eeuw, bezitter van acht Guinness World
Records en maar liefst 15 Grammy Awards…
3T kan het zeggen. Vooruit, de link was natuurlijk erg snel
gelegd en The King of Pop hielp zijn kleine neefjes graag op weg. Zo kocht hij
hun eerste muziekinstrumenten voor ze, liet hij ze oefenen in zijn studio, produceerde
hij hun eerste album Brotherhood en
leerde hij ze zelfs wat dansmoves.
Maar de eerste stappen in de charts zetten Taj, Taryll en TJ
toch echt zelf. Al zal de achternaam zeker meegeholpen hebben. Hun debuutsingle
Anything werd een wereldwijde hit.
Vervolgens scoorden ze nogmaals met 24/7
en pas bij hun derde single Why was
oom Michael prominent te horen.
De jongens konden dan ook écht wel zingen. En ze hadden iets
wat hun oom niet (meer) had: looks! Ze zagen er namelijk ook nog eens
fantastisch uit. Dat, in combinatie met hun zwoele stemmen, zorgde ervoor dat
menig tienermeisje naar de platenwinkel zwijmelde om de singles van het
trio te kopen.
Zelf werd ik pas opgewonden van hun vierde plaat: I need you. Waar ik de eerste twee
platen tegenover mijn gabbers nog kon afdoen als echte boyband-platen en ik hun
duet met Michael Jackson ‘wel aardig’ zei te vinden: het kabbelde prettig voort, kon ik
het bij I need you niet meer
ontkennen. Ik vond het gewoon een te gek nummer. Met name het einde waar oom Michael
helemaal losgaat, ondersteund door een gospelkoor, bezorgt me nog steeds
kippenvel.
Daarna ebde mijn interesse voor 3T echter alweer gauw weg. Samen
overigens met dat van alle andere Nederlanders. De laatste single van het
album, Gotta be you, kwam niet verder
dan een 24ste plaats in de Top 40. Ze zouden daarna nog één keer hun rentree
maken met Stuck on you in 2004 maar
keerden daarna niet meer terug in de hitparades.

Nada Surf – Popular

Nee… ik kan niet zeggen dat ik ertoe behoorde: de populairste jongens van de klas. Van de 12 stond ik ongeveer op plaats 15. En dat werd pijnlijk duidelijk in mijn laatste basisschooljaar. Een van mijn klasgenoten kwam toen met het lumineuze idee om de gebruikelijke volksdanslessen te verruilen voor lessen stijldansen.
Leuk voor hem: de meisjes uit mijn klas stonden in de rij. Maar niet voor mij. Want de andere sekse zag zich duidelijk niet met mij door de zaal zwieren. En terwijl ik met volksdansen nog mijn mannelijke klasgenoten ten dans kon vragen, moest ik nu opeens met meisjes aan de slag. En dat was geen succes.
Ik kwam eigenlijk altijd terecht bij dat ene meisje dat exact hetzelfde probleem had als ik. Een huwelijk waar we allebei niet gelukkig van werden. Want ik droomde van mijn klasgenootje Anouk en zij droomde van stoere, breedgeschouderde gasten die haar op handen zouden dragen. En niet van slungelige houten klazen die om de haverklap op haar voet stonden.
Wat had ik in die tijd toch graag een klasje populariteit gehad. Of de Teenage Guide to Popularity op mijn boekenplank. Maar het was 1992 dus het nummer Popular zat nog niet eens in de pijplijn. Sterker nog… de band Nada Surf bestond nog maar nét.
Die werd namelijk opgericht in dat jaar. En het duurde tot 1996 voordat zij met Popular hun eerste –en enige – hit zouden scoren. Het meeste succes behaalden ze in Frankrijk. Daar bereikte hun single dankzij een commercial van het destijds
populairste Franse radiostation zelfs de Top 10. In Nederland kwam het niet
verder dan de Tipparade.
Het liedje waarin de zanger begint op een kalme, docerende toon, maar uiteindelijk uitbarst in angst en hysterie, was een parodie op Penny’s Guide to Teen-Age Charm and Popularity van jaren ‘40/’50 actrice Gloria Winters. Een boekje waarin zij jonge meisjes voorschrijft hoe zij zich zouden moeten gedragen om de jongen van hun dromen voor zich te winnen.

Had ik van het bestaan van dat boekje geweten had ik er heel wellicht nog wat van kunnen opsteken. Maar het was in ieder geval een leuk presentje geweest voor mijn vrouwelijke evenknie. Al had ik dan misschien helemaal niemand meer gehad om mee te dansen.

Fluitsma & Van Tijn – 15 miljoen mensen

Met een mogelijk kabinet dat misschien wel het volkslied verplicht stelt voor elke scholier is het goed om ook eens naar eventuele alternatieven voor het Wilhelmus te kijken. Laten we eerlijk zijn: dat
stoffige stukje tekst is inmiddels bijna 500 jaar oud en dus hard aan
vervanging toe.
Natuurlijk, afscheid nemen zal even pijn doen. Want wie
heeft er géén goede herinneringen aan? Heroïsche momenten van sporters die
bovenaan het Olympische ereschavot stonden terwijl de vlag langzaam in top werd
gehesen. De vele voetbalwedstrijden op EK’s en WK’s waarbij we voor de TV met
onze handen op onze harten stonden mee te blèren met onze Oranje Leeuwen.
Maar goed… even door de zure appel heen bijten en we kunnen
zó weer 500 jaar vooruit. Heeft echt niemand het meer over als Sven Kramer op
zijn 48ste op de Olympische Winterspelen in Dubai in 2034 zijn vierentwintigste
gouden medaille omgehangen krijgt en vervolgens salueert voor ’15 miljoen
mensen’ van Fluitsma & Van Tijn.
Oké… misschien kan een kleine update van de tekst geen kwaad
maar dat het nummer absoluut volksliedpotentie heeft, kan niet ontkend worden.
Halverwege de jaren ’90 gingen er al stemmen op om dit tot het nationale anthem
uit te roepen.
Dat lukte tóen niet. Vermoedelijk vanwege het commerciële
luchtje dat er omheen hing. Het plaatje werd immers bekend door een TV-spotje
van de Postbank. Maar goed… wie kent die giroblauwe leeuw nu nog? Niemand! Dus dat maakt
de weg vrij om Fluitsma & Van Tijn eindelijk de credits te geven die ze
verdienen.
Want ten opzichte van het Wilhelmus heeft 15 miljoen mensen echt véél meer
bereikt. Over het Wilhelmus vind ik bijvoorbeeld niets terug in het Top
40-hitdossier, maar over het liedje uit 1996 wel. Het behaalde zelfs de eerste
plaats nadat het op single uitgebracht werd. Hebben jullie nog meer argumenten
nodig?

Jochem Fluitsma en Eric van Tijn stonden aan de wieg van zeer
succesvolle Nederlandse acts als de Dolly Dots, GTST-heldinnen Linda, Roos
& Jessica, Ruth Jacott en Guus Meeuwis & Vagant. Dus ze hebben ook wel
wat betekend voor de vaderlandse geschiedenis. Net als Willem van Oranje…

20 Fingers – Short dick man

Het moet geen pretje geweest zijn als je als man zo rond het
einde van 1994 een blauwtje liep in de discotheek. Je zou na lang dubben je
beste openingszin maar hebben gebruikt voor die ene prachtige meid en de DJ
begint dit nummer te draaien. De dame in kwestie hoeft alleen maar naar je
kruis te wijzen en de rest van de avond voel je je zó… klein dat je niets
anders te doen staat dan je de rest van de avond te verschuilen achter een
biertje aan de bar.
Nee, 20 Fingers bewees de zoekende man absoluut geen dienst
met hun nummer Short dick man (gecensureerde versie: Short short man). Al was
de beat heerlijk en de sound geweldig. Maar de Amerikaanse hiphouse-groep beleefde met hun debuutsingle het hoogtepunt
ongeveer rond de feestdagen. Net de periode waarin de gemiddelde single man
juist wat pósitieve aandacht kan gebruiken.
Het was dus even slikken en heel hard hopen dat de hype rond
het nummer niet te lang zou duren. Na 11 weken was het in Nederland gelukkig
gebeurd met al die onvriendelijke teksten en kon de vrijgezelle man weer opgelucht
adem halen. In Frankrijk had hij het wat dat betreft zwaarder. Daar stond het
nummer 23 weken in de charts waarvan drie zelfs op één.
De opvolger Lick it werd een stuk minder goed ontvangen. Terwijl de dames zich hiermee juist weer heel ópen opstelde. En ‘size’ leek ook niet meer uit te maken. Verder dan een 21ste plaats in de Nederlandse
Top 40 kwam het nummer echter niet. Ook in Frankrijk kon de single het succes van zijn voorganger niet meer evenaren.

In Nederland zou het ook hun láátste wapenfeit zijn. Want daarna was het wel zo’n beetje gebeurd met 20 Fingers. Ze klopten nog wel twee keer op de poort van de
charts maar een hit zat er niet meer in.