Het einde van de Love Parade betekende het einde van mijn droom om ooit onderdeel te mogen zijn van dit bijzondere evenement. Op de achtergrond vinden er echter allerlei ontwikkelingen plaats om het fenomeen weer nieuw leven in te blazen. Een van de meest in het oog springende initiatieven is daarbij Rave the Planet. Lees verder
Het einde leek in zicht. Op de valreep meldde zich echter McFit, een fitnessketen, die de volledige Love Parade en haar entourage overnam. In 2006 was er daardoor na afwezigheid van twee jaar eindelijk weer een parade in Berlijn. Voor het eerst zónder afsluitende toespraak van Dr. Motte. Die kon zich niet vinden in de vernieuwingen die de eigenaren hadden doorgevoerd en trok zijn handen af van de Love Parade. Lees verder
Na de Love Parade 1996 begon het gemor. Veel Berlijners waren niet gelukkig met de route die dwars door de Tiergarten Berlin liep: een park en dierentuin ineen. Dierenartsen roerden zich omdat de stevige bassen van de trucks de dieren diarree bezorgden. Ook de kritiek op het vele vuilnis dat werd achtergelaten door de alsmaar stijgende bezoekersaantallen zwol verder aan. Lees verder
De Love Parade groeide explosief. Vanaf 1993 kwamen er ook steeds meer mensen vanuit het buitenland naar de Duitse hoofdstad toe. De demonstratie werd groter en groter. Er kwam merchandise, sponsors werden aangetrokken maar voor het eerst kreeg de organisatie ook te maken met weerstand. Lees verder
Op 1 juli 1989 reden er drie auto’s over de Kurfürstendamm in Berlijn. Voorop een lichtblauw Volkswagen-busje, met daarvóór op een éénwieler een halfnaakte man met een verenboa om zijn schouders. Uit het busje klonken stevige techno-beats: de beats van Dr. Motte. Lees verder