keer in ons leven ‘videoclips’.
En zolang het nummer op één stond, wist je zeker dat het voorbij kwam én dat dus de TV aanging. Daardoor konden we maar liefst 8 weken lang genieten van de selectie van clips die Veronica – toen nog op het publieke net – voor ons had gemaakt.
Toen het liedje de hoogste positie kwijt raakte, betekende dat wel het voorlopige eind van ons TV-avontuur. Het zou vervolgens jaren duren voordat ik, door de komst van muziekzender TMF, weer een clip zag. Sinead O’Connor is me echter altijd bijgebleven. Ze had natuurlijk ook wel een karakteristieke kop met dat gemillimeterde haar en dan was er natuurlijk nog die wereldberoemde traan in de clip.
Maar ook de vele controverses rond haar persoon zorgden ervoor dat ik haar niet vergat. Met als hoogtepunt natuurlijk het op Amerikaanse live-televisie verscheuren van de foto van de paus. Iets waar we tegenwoordig waarschijnlijk niet eens van zouden opkijken, maar wat destijds voorpaginanieuws was.
Het indrukwekkende Nothing compares 2 U is echter altijd overeind gebleven. Al was er een tijd dat ík het verschrikkelijk vond. Een tijd, die niet geheel toevallig parallel liep met mijn gabbertijd. Maar we hervonden elkaar daarna in de trancemuziek.
In 2003 ging Sinead O’Connor namelijk de samenwerking aan met Conjure One. Deze Canadese dance-producer had daarvoor al naam gemaakt als helft van Delerium dat onder andere de klassieker Silence afleverde. Samen met de Ierse zangeres bracht hij Tears from the moon. Een prachtige plaat die geheel terecht de hoogste positie bereikte in de World Dance/Trance Top 20.