Opeens was ze daar, te midden van een golf van andere Oost-Europese artiesten als O-Zone, Edward Maya en Inna: Alexandra Stan met Mr. Saxobeat. Aanstekelijk deuntje, lekker zomers en dan óók nog eens een plaatje om naar te kijken.

Haar looks konden echter niet voorkomen dat ze een jaar later alweer in de vergetelheid zou geraken. Maar waar Alexandra Stan inmiddels flink door de plastische molen is gegaan in een maar matig geslaagde poging om op een vis te lijken, blijft het nummer onveranderd fijn.

Met de single scoorde de Roemeense een nummer één-hit in veel Europese landen, en niet alleen in haar thuisland, maar bijvoorbeeld ook in Italië en Duitsland. In ons land moest ze echter genoegen nemen met een tweede stek, achter Alexis Jordan.

Pogingen om haar succes een vervolg te geven strandden. Get back (ASAP) haalde in een aantal landen nog wel de charts. In Nederland kwam het niet verder dan de Tipparade. Ze haalde het nieuws echter wel, maar om een heel andere reden. De twee heren die haar management deden, zo bleek, hadden haar bij aanvang een wurgcontract laten tekenen.

Een confrontatie hierover zorgde voor spanningen en resulteerde later zelfs in een handgemeen tussen de zangeres en een van haar managers. Dat handgemeen leidde uiteindelijk tot een rechtszaak waarbij Alexandra Stan wegens gebrek aan bewijs maar gedeeltelijk gelijk kreeg. Een donkere periode die zij afsloot met Thanks for leaving.

In Nederland keerde ze echter niet meer terug in de hitlijsten. Haar muzikale carrière concentreert zich nu voornamelijk rond de Oost-Europese landen en Japan. Terwijl dit vrolijke plaatje van haar in april uitgekomen album wat mij betreft best de oversteek had mogen maken naar ons land om die heerlijke zomer nóg wat verder op te fleuren.