Nederland was in 1999 in rep en roer. Doe Maar kondigde een eenmalige reünie aan. Sinds het uiteenvallen van de band waren er diverse optredens in de oude samenstelling geweest maar het bijzondere van déze reünie was: ze kwamen óók met nieuw materiaal. En dat zou voor het eerst zijn sinds 16 jaar. De verklaring? “Het geld was op”, zo liet zanger Henny Vrienten optekenen.

Ik kende Doe Maar natuurlijk. En wist ook welke hysterie er begin jaren ’80 rondom de band was geweest en welke bizarre taferelen zich hadden afgespeeld toen zij in 1984 uit elkaar gingen. Een van de grootste Nederlandse bands ooit. Ik was dan ook vooral benieuwd met wat voor muziek zij zouden komen. Slaagden zij erin om hun muziek aan te passen aan het ‘nu’ en hun oude fanschare ook nog steeds te bedienen? Het antwoord was “ja”.

Want hun album Klaar klonk fris en modern terwijl ze hun ska-roots niet verloochenden. Zowel het publiek van nu als de fans van weleer kwamen dus ruimschoots aan hun trekken. Het album werd een megasucces. Dubbel platina vóórdat het überhaupt in de winkel verkrijgbaar was en de bijbehorende toernee die stijf uitverkocht. Een prestatie die hen direct de meest succesvolle band van 2000 maakte. En hoewel ik vooral Watje heb onthouden, de grootste hit van dat album met een 9de plaats in de Nederlandse Top 40, kwam er nóg een hit van het album.

Op Klaar verkenden zij namelijk óók nieuwe muziekstijlen. Nederhop bijvoorbeeld. Zo werkte Def P mee aan Aan de bewoners van dit pand, dat hij samen schreef met Henny Vrienten. Maar tegelijkertijd met Watje kwam ook Als niet als uit. Eveneens een creatie van de zanger en een rapper: Brainpower.

Een nummer waarin zij de vraag stelden die íedereen zichzelf wel eens stelt: “Wat als…?” Een mooie, maar tevens zo zinloze vraag: want wat als Henny Vrienten niet ziek was geworden? Had ik Doe Maar dit jaar dan nog misschien een keer op de bühne kunnen bewonderen? We zullen het nooit weten… de zanger overleed vandaag op 73-jarige leeftijd aan die ziekte. Rust zacht Henny!