Het melodietje en het heerlijke, ‘funky’ ritme kwamen me zó bekend voor. Ik had het absoluut eerder gehoord, en best vaak ook, maar ik kon het met geen mogelijkheid thuisbrengen. In een TV-programma misschien? Ik kon er geen bedenken. Ik keek in het gedrukte exemplaar van de lijst of de titel misschien iets verraadde. Nee, niet bepaald. Even wachten op de zang dan maar… dan zou ik het me écht wel herinneren.

Er kwam geen zang… Dat had deze klassieker uit 1962 niet nodig. Want hoewel Booker T & The MG’s er nooit mee in de Nederlandse Top 40 hadden gestaan was Green onions uiteindelijk uitgegroeid tot een van de bekendste instrumentale platen die ooit werd uitgebracht. En dat was ook de reden dat ik hem nu in de Top 2000 hoorde. Maar ik kende hem toch écht uit míjn tijd.

Want toen een Jamaicaanse rapper en een Engelse reggae-artiest er in 1996 hun eigen draai aan gaven, haalde het liedje voor het eerst de hitparades in ons land. In de zomer van dat jaar stond That girl namelijk vier weken genoteerd en reikte het uiteindelijk tot de 26ste plaats.

En waar Shaggy op dat moment aan de vooravond stond van zijn grootste successen, was dit nummer het laatste dat we in ons land van Maxi Priest zouden horen. De zanger, die aan het einde jaren ’80, begin jaren ’90 gigantische hits had met Close to you, dat zelfs de hoogste positie in de Verenigde Staten haalde, zou niet meer terugkeren in de charts.Wel liet hij ons nog een kleine muzikale erfenis na, in de vorm van zijn zoon Ryan Elliott. Twee jaar na het laatste succes van zijn vader zou hij namelijk met zijn band Ultimate KAOS de Nederlandse Top 40 bestijgen met de superhit Casanova.