Onderweg van Abel was in 2000 een plaat die onmiddellijk opviel. Want Nederlandstalige muziek werd toch alleen gemaakt door Marco Borsato, Guus Meeuwis en Paul de Leeuw? Waar kwamen déze jongens opeens vandaan? En hoe hadden ze in ’s hemelsnaam dat prachtige zusje van Katja Schuurman voor hun clip weten te strikken?
Want zó bekend was Abel helemaal niet. Maar een demo-CD’tje met een paar van hun liedjes kwam in de autoradio terecht bij de A&R-manager van platenmaatschappij PIAS. Hij zette het wat plichtmatig op, alleen kwam hij er vanwege het drukke verkeer niet aan toe om het weer af te zetten. Zo kreeg hij uiteindelijk ook Onderweg te horen. Toen was hij tóch om.

Sterker nog: hij zag het als dé kans om het suffige imago van PIAS af te schudden. Want tot dan toe nam het wereldje hen niet echt serieus. Alles was hem er dan ook aan gelegen om er een succes van te maken. De platenmaatschappij investeerde stevig in de promotie van de band, hun muziek en hun clips. Met de beroemde video met Birgit Schuurman als resultaat.

Het was die clip die mede bepalend was voor het grote succes van Onderweg. Al snel lag de wereld aan hun voeten. Een grandioze toekomst lonkte. Want niet alleen in Nederland scoorden ze, ook in België hadden ze een grote hit. De TMF Awards riep hen uit tot ‘meest belovende act’ en aan het eind van het jaar stonden ze tussen Coolio en UB40 tijdens Night of the Proms.

Maar geheel onverwacht stokte het succesverhaal van Abel. De single Neem me mee behaalde nog de Top 40 en ook het album gooide hoge ogen, maar daarna was het voorbij. De enorme promotie bleek een keerzijde te hebben: met name plaatjesdraaiend Nederland was er helemaal klaar mee dat de zanger met zijn typische stemgeluid hen min of meer door de strot werd geduwd.