In een van mijn vroegere bijdragen heb ik wel eens gememoreerd over de stappen die je moet zetten om uiteindelijk “volwassen” te zijn. Stap 1: je vindt koffie lekker – stap 2: je eet oude kaas – stap 3: je houdt van klassieke muziek.

Ik hoor zoon Erwin al brommen, terwijl hij over zijn zoveelste tot aan de rand gevulde theepot struikelt. Laat staan dat hij een liefhebber is van klassieke muziek.Klassiekers! Daarmee kun je wél bij hem aankomen, vandaar deze ultieme poging om, voor hem en zijn leeftijdgenoten, klassiek en klassiekers samen te laten smelten. En welke groep leent zich daar het beste voor?

Ekseption ontstond in 1967 uit het schoolbandje The Jokers dat al in 1958 was opgericht. De groep speelde voornamelijk covers van rhytm & blues- jazz- en popnummers. In 1965 veranderden zij hun naam in Incrowd. Door het succes van een andere groep onder die naam, moesten zij echter een andere naam verzinnen en dat werd dus Ekseption.

Twee jaar later kwam toetsenist Rick van der Linden de groep versterken, waarna Ekseption in 1968 de eerste prijs won op het Loosdrechtse Jazz-festival. Daarmee werd de groep in één klap bekend tot ver over de Nederlandse grenzen. Ze raakten geïnspireerd door de Engelse band The Nice, om klassieke stukken te bewerken. Daarmee verlegden zij hun muzikale koers naar een mix van rock en klassieke muziek. Niet in de laatste plaats door toedoen van Rick van der Linden, die een conservatoriumopleiding klassieke muziek had genoten.

Met zijn arrangementen van klassieke werken van onder meer Bach, Beethoven en Mozart was hij voor een groot deel verantwoordelijk voor het nieuwe geluid van de band. De eerste single The 5th (een arrangement op Beethoven’s vijfde symfonie) met fragmenten van onder andere de Mondschein-sonate, haalde de derde plaats in de top 40. En na Rhapsody in Blue (naar Gershwin) kwam de grote klapper met een bewerking van Air (Bach)

Er volgde een succesvol conceptalbum: Beggar, Julia’s Time Trip. Over een vrouw, Julia, die door de tijd reisde, van het jaar 900 naar het heden. Het leverde de hits Italian Concerto en (een van mijn favoriete nummers) Adagio (Adagio in g minor Albinoni).

Daarna trad langzaam maar zeker het verval in. Bandleden gingen lopen uit onvrede over de muziekkeuze. Desondanks scoorde Ekseption een aantal album nummer één-hits, en de single Peace Planet (Bach badinerie from suite no.2) van de LP Le Petit Prince werd zowaar de grootste hit, met een nummer 2-positie in de top 40.

1972, met veel wisselingen en soloprojecten van Rick van der Linden, betekende min of meer het einde. Dit ondanks diverse pogingen de band weer nieuw leven in te blazen.
En hiermee stopt ook mijn bijdrage aan pa’s platenkast voor dit jaar. Veel succes, maar vooral veel plezier komende zondag met de popquiz. Wie weet komen we elkaar rond Pasen tegen bij een van de grootste meesterwerken van Bach: De Matthäus Passion. Uiteraard onder het genot van een kopje koffie en een broodje oude kaas…