Het was een hele gekke gewaarwording. En het had níet eens te maken met die fijne clip. Want wat wás ze prachtig! Nee, het had serieus te maken met de muziek zelf. Ik begreep er niets van. Cryin’ vond ik vreselijk en ook naar hun eerdere werk kon ik niet luisteren. Dat geschreeuw van Steven Tyler, die irritante gitaren… Maar toen ik Amazing van Aerosmith hoorde, was ik aangenaam verrast! Lees verder →