De eerste ‘volwassen’ films die ik van mijn ouders mocht kijken waren de films van James Bond. Een scène die ik me nog precies voor de geest kan halen is er een waarbij de handlangers van SPECTRE-baas Nr. 1 (die met die witte kat), gehuld in witte pakken, één voor één naar beneden werden geschoten door een leger ninja’s. Ze vielen als bakstenen naar beneden. Lees verder
Maandelijks archief: juli 2019
Nelly Furtado – Força
Ik woonde eindelijk op mijzelf! En wat was dát heerlijk! Geen restricties meer… ik kon gewoon alles zelf bepalen. Als ik voor twee man wilde eten, dan kon dat gewoon. Als ik vervolgens een stroopwafel wilde nemen, en daarna nog één, dan was er niemand die mij tegenhield. En als ik de avond vervolgens afsloot met een zak chips voor de TV, kreeg ik nul commentaar. Totdat mijn moeder mij op het voetbalveld zag rondhobbelen en zei dat ik nu wel héél dik werd. Lees verder
Second Summer of Love: E-Zee Possee – Everything starts with an E
Lang werden in 1989 de illegale raves getolereerd in Londen en omgeving. De politie kneep doorgaans een oogje toe en hielp vaak zelfs mee met het parkeren van de auto’s. Totdat er een rave werd gehouden in de buurt van een familielid van Margaret Thatcher. Hij beklaagde zich bij haar over de overlast die hij had ervaren. Het was voor het eerst dat de premier iets vernam van dit fenomeen. Lees verder
Take That – How deep is your love
Ik had de hoogtijdagen van New Kids on the Block begin jaren ’90 niet meegekregen en dus ook niet de hysterie die daarbij hoorde. Het was dan ook een compleet nieuw fenomeen voor mij toen er in 1993 een bandje opstond met de naam Take That. Een jongensgroep, bestaande uit zorgvuldig bij elkaar gezochte karakters met een goeie kop, die lekker in het gehoor liggende popmuziek ten gehore brachten. Het bracht de hoofden van mijn vrouwelijke leeftijdsgenootjes volledig op hol. Lees verder
Manic Street Preachers – If you tolerate this your children will be next
Ze lachten naar eigen zeggen toen John Lennon werd doodgeschoten, hadden tijdens hun optredens lak aan alles en iedereen en spraken in de media regelmatig hun afkeer uit voor hun collega-bands. Ze wilden daarnaast een LP uitbrengen met een hoes van schuurpapier zodat de plaat zelf na verloop van tijd onbruikbaar zou worden. En om een journalist te bewijzen dat de band wel degelijk serieus was, kerfde zanger Richey Edwards 4REAL in zijn arm, met 17 hechtingen tot gevolg. Lees verder